เมื่อใดเข้าใจโลก เราจะเลิกอยากให้โลกตามใจเรา

วันนี้ได้มีโอกาสอ่านบทความดีๆอีกแล้วครับ :) ผมว่าปัจจุบันเรามักจะโทษสิ่งอื่นๆรอบตัวเรา อยู่เสมอมากกว่าโทษตัวเราเอง หากลองคิดดูดีๆแล้ว "เรามักจะคิดถึงตัวเองอยู่ก่อนเสมอ จนลืมมองดูหรือเข้าใจสิ่งอื่นๆ ว่ามันเป็นอย่างไร" จนสิ่งที่ตามมา ทำให้เรา รู้สึกไม่ดี หรือเสียสติกับเรื่องนั้นๆ เสมอ เพราะว่า.......



โลกไม่ตามใจเรา
เมื่อเราพอใจความเย็น แต่โลกพอใจคายความผ่าวร้อน ทางเดียวคือทำใจยอมรับ และเตรียมกายสู้ไอร้อน

โลกไม่ตามใจเรา
เมื่อเราพอใจความอบอุ่น แต่โลกพอใจกระจายความเหน็บหนาว ทางเดียวคือทำใจยอมรับ และเตรียมกายสู้ไอเย็น

โลกไม่ตามใจเรา
เมื่ออยากเห็นดอกไม้บาน แต่ยังไม่ถึงเวลาบานของดอกไม้ สิ่งที่ทำได้คือรอคอย

โลกไม่ตามใจเรา
แม้ไม่อยากเห็นใบไม้ร่วง แต่ถ้าถึงเวลาร่วงหล่นของใบไม้ สิ่งที่ทำได้คือมองดู

โลกไม่ตามใจเรา
แม้เราอยากเห็นแต่คนดี ทว่าโลกมีแต่คนเลวให้ดู เราก็ต้องดู และรู้ว่าเราเป็นหนึ่งในนั้นไหม

โลกไม่ตามใจเรา
แม้เราอยากพบแต่คนมีเหตุผล ทว่าโลกมีแต่คนเอาใจตนเป็นใหญ่ เราก็ต้องทน และไม่หลงเอาแต่ใจตนตามเขา

โลกไม่ตามใจเรา
เราก็ไม่จำเป็นต้องตามใจโลก ถ้าโลกร้ายเกินกว่าจะเอาตาม ก็ต้องถามหาสิ่งที่ดีขึ้น และถ้าอยากเห็นโลกดีขึ้น ต้องไม่ใช่ด้วยการเฝ้าเรียกร้อง แต่ต้องด้วยการลงมือทำเอง ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของโลก

โลกไม่ตามใจเรา
ถึงแม้อยากมีคนรัก แต่โลกไม่เคยพาคนรักมาให้พบ ก็ต้องคบกับเงาตัวเอง บรรเลงเพลงแห่งความเงียบต่อไป โดยไม่จำเป็นต้องเหงา

โลกไม่ตามใจเรา
แม้เมื่อพบคนรักแล้ว แต่โลกพอใจให้แคล้วคลาด อย่างเราจะทำอะไรได้ ก็ต้องเลือกระหว่างวางเฉย กับลงนอนดิ้นทุรนปางตาย

โลกไม่ตามใจเรา
แม้เมื่อได้อยู่กับคนรักแล้ว แต่โลกพอใจให้พรากจาก เตรียมวันตายเอาไว้ไม่บอกกล่าว แล้วเราจะไปฟ้องศาลไหน เพื่อให้ทำโทษมัจจุราชได้

โลกไม่ตามใจเรา
แม้โลกให้ชีวิตมา ก็ไม่ได้หมายความว่าชีวิตเป็นของเรา ไม่มีชีวิตใดเป็นอมตะ ไม่มีทางทำให้ชีวิตใดค้ำฟ้า ทุกนาทีแห่งการมีชีวิต คือการเขยิบใกล้ความไร้ชีวิตเข้าไปทุกที

โลกไม่ตามใจเรา
ถ้าโลกกำหนดให้การตายดับ มิใช่เหมือนการดับเปลวเทียน แต่เป็นการต่อเทียนเล่มใหม่ จะมีใครขัดขืน

โลกไม่ตามใจเรา
แต่โลกก็ไม่ไร้เหตุผล ถ้าเราเข้าใจเหตุผล ก็ได้ชื่อว่าเป็นผู้เข้าใจโลก

ปล. ขอขอบคุณบทความดีๆ จาก "เพื่อน" ที่ส่งมาให้อ่านน่ะครับ